Naam: Adam "Dead Man" Wolters.
Geslacht: Mannelijk
Leeftijd: 36
Voorkomen (uiterlijk):
Een lichte aura van versletenheid en kilheid hangt rond deze man. Beide eigenschappen zijn vertegenwoordigd in zijn gezicht: het ietwat ronde gezicht met een korte, al even ronde neus staat met zijn hoge wenkbrauwen, dunne lippen, en een taaie, door het zand en de wind en de hete zon van de woestijn gelooide huid, in een eeuwige uitdrukking van lichte neerbuigendheid ten opzichte van zijn omgeving.
Onder een vilten hoed met brede randen is zijn blonde haar is duidelijk te lang niet geknipt: het heeft die lengte waarbij het net in zijn eigenaar's ogen komt, een lengte waar geen weldenkend mens voor zou kiezen. Lacgs zijn gebruinde kaken lopen een paar dunne en niet erg opvallende bakkenbaarden. De rest van zijn gezicht is gewoonlijk gewoonweg niet geschoren. De stoppels worden onderbroken in het midden van zijn linkerkaak, waar een stervormig litteken toont waar iets door zijn gezicht heen gegaan moet zijn.
Over zijn schouders hangt, los, een duidelijk oude maar nog in goede staat verkerende lange jas. Daaronder draagt hij, bovenop een lichtbruin hemd, een gilet. Dit eens zwarte kledingsartikel heeft nog geen verstellingen ondergaan, maar begint er nood aan te hebben aan de staat van de stof en het kleine gat in de linkerkant te zien.
Drie riemen hangen op zijn persoon: de eerste, met een opvallende ovalen gesp die ooit, voordat weer en wind ze wegpolijstten, blijkbaar een versiering droegen, houdt doodgewoon zijn broek, die zowel qua staat als qua vorm bij de gilet past, op. Een tweede loopt erover, en houdt samen met twee revolvers een aantal kogels en een groot mes klaar voor gebruik.
En een derde loopt schuin van zijn rechterschouder naar zijn linkerheup. Ook deze houdt kogels vast, onderbrekend zoals een slecht verzorgd gebit want hier en daar zijn de zakjes te verscheurd om nog iets vast te houden. Op zijn rug, nabij zijn schouder, in een positie van waaruit hij makkelijk te werpen is, hangt nog een mes.
Zijn voeten, tenslotte, worden beschermd door een stel hoge, taaie laarzen met sporen. Goede ogen en een gezonde hoeveelheid wantrouwen staan je toe om vast te stellen dat een kleiner wapen, een 'punching dagger', in de linkse is verborgen.
Wapens: Twee revolvers, een iets zwaarder, de andere lichter maar met een ivoren handvat, duidelijk een duur object dat te nobel is voor zijn huidige omgeving. De drie vermelde messen.
Extra uitrusting: Een enkele, leren zak aan dingen. Het ding is zwaar: het bevat een klein potje met een passende scheerkwast, een jas die duidelijk het laaste element is van het driedelig ensemble waar zijn broek en gilet in passen, een zijden das voor speciale gelegenheden, een drietal extra hemden, een blikken beker, een vergeten handdoek, en vier gouden balken.
Verder bezit hij nog een paard met een zadel en bijhorende zadeltassen.
Sterktes: Compleet gebrek aan scrupules en principes, de vaardigheid om redelijk snel, maar, belangrijker, precies te schieten, algemeen ervaring in gevechten en risicovolle situaties. Behendig messenwerper.
Zwaktes: Compeet gebrek aan scrupules en principes, gebrek aan enige ervaring in een vredig werk.
Angsten: Dat dit dorp niet zo verlaten blijkt als hij had gehoopt.
Ambachten/skills: ...wat heb ik nou net gezegd? Hij neemt het werk aan dat hij kan krijgen, maar goed zal hij er niet in zijn als het enige ervaring vergt.
Achtergrond: Ik voeg nog details toe. In het kort was hij eens de luitenant in een best wel succesvolle roversbende. Toch, best wel succesvol tot ze een karavaan overvielen die militairen bleek te bevatten. Goud, maar ook militairen. Hij is dan met zijn deel gevlucht naar het dorste en dorstigste, stilste, meest afgelegen en minst betekenende gat dat hij kon vinden, en wacht daar af tot alles overgewaaid is en hij aan een aangenaam leventje kan beginnen.
Zijn bijnaam komt van de rare gewoonte om telkens hij een bar binnenkomt, met een gewone gespreksstem aan te kondigen, "dead man walking..." terwijl hij naar de toog loopt.
