Sluitingstijd

'Ik zou u de Winchester aanraden, vreemdeling. Het 73 model is behoorlijk accuraat en gebruikt dezelfde munitie als uw revolver. En inderdaad, het is logisch dat het hoofd en de nek de dodelijkste plekken zijn. We zullen zien hoe u daarover denkt als u een kudde bizons tegenkomt die het stof zo hoog doen opwaaien dat het pas neervalt als ze uit het zicht zijn. Maar dat voor later. Ik zal u onderweg uitleggen hoe je een dier afzondert van de kudde.'

Traag sipte George van zijn whiskey terwijl de twee mannen converseerde over geweren en het neerschieten van levende wezens. Misschien eens zeggen dat er wel geweren maar geen kogels zijn op een paar voor handgeweren na. Dat ze maanden geleden zijn opgeraakt en dat de laatste voorraad vlug slinkt dankzij de niet zo spaarzame Flynn. Hij wierp nog een blik naar zijn toog. Van mijn geweer blijft hij af en ik betwijfel of er andere dorpelingen zijn die de hunne willen geven. Hij zag de vreemdeling wel al op een paard een kudde bizons zien najagen met een handgeweer, misschien moest hij toch maar meegaan voor de veiligheid. Vele mannen overschatten zichzelf tegenover een wild beest, totdat ze natuurlijk als hoofdtooi beginnen te dienen van het dier in kwestie. “Flynn, maak morgen voor mij ook maar een paard gereed, ik zal een klein eindje meerijden en op jouw overmoedige kop letten en…” hij draaide zich terug naar de nieuweling, “meneer Wolters, U kan inderdaad eens proberen bij Old Tom, hij verkoopt de meeste wapens in deze stad.” Wat op zich, geen leugen is.

Met een aandachtig afgemeten hoeveelheid onzekerheid en voorzichtigheid, aandachtig afgemeten om de indruk te wekken dat hij zich niet volledig zeker voelt met een vuurwapen, steekt Wolters de revolver weer weg. "Ja, misschien." Even is het stil, en dan zegt Adam in die toon waarin men spreekt als men, niet noodzakelijk in die orde, een nieuw onderwerp aansnijdt en het oude afsluit, "Valt er misschien nog werk te doen in het dorp? Uw prijzen zijn misschien redelijk, maar ik moet, tenslotte, geld hebben."

'Tuurlijk George', zei Flynn 'Ik weet wel waar ik een paard kan vinden. Maar eerst ga ik slapen.' Flynn dronk de rest van zijn whiskey op, tikte tegen zijn hoed, zei 'Heren', en liep de trap op naar boven, waar zijn kamer was.

“Zo Wolters, ik zal maar best ook uw kamer aanwijzen of we kunnen nog praten over de oude tijden, nu het jong geweld weg is. Indien U voor het tweede gaat, kan er misschien nog een whiskey van het huis af.” George strekte zijn rug en leunde gemakkelijk –voor zover dat mogelijk was op deze stokoude stoelen- achterover.

Wolters was zelf al begonnen op te staan om de jongeman te volgen. "Ik denk dat het voorlopig de stal wordt, zolang ik nog geen werk kan vinden." Antwoord hij, terug neerzittend. Hij draait het lege glas wat rond in zijn hand. "Kwestie van te kunnen eten."

"Ik vrees dat hier geen werk is, de meesten hebben al moeite om hun eigen gezin te voorzien van eten. Meegaan met Flynn zou nog de beste keuze zijn als je instaat bent hem bij te houden." George deed zijn ogen dicht terwijl hij genoot van de whiskey. "Ik kan altijd rondvragen, misschien dat iemand zelfs nog kogels heeft liggen die hij wilt doorverkopen."